n. 通孔(透眼)
借用孔,通路孔,通孔
透眼,透孔,通孔
通孔
英 [θ'ruːhəʊl] 英 [θ'ruːhəʊl] 美 [θ'ruːhəʊl] 美 [θ'ruːhəʊl]
英 [paɪl'wʌn] 英 [paɪl'wʌn] 美 [paɪl'wʌn] 美 [paɪl'wʌn]